Υπάρχουν κάποιοι σοβαροί λόγοι που υπαγόρευσαν το σημείωμα αυτό.
Ο πιο απλός σχετίζεται με τις αντιδράσεις στη χθεσινή ανακοίνωσή μου για τα εγκαίνια αυτής εδώ της ιστοσελίδας. Οι πιο κοντινοί μου φίλοι και συγγενείς με συμβουλεύουν να σταματήσω πλέον να ασχολούμαι με τα κοινά! Δεν υπάρχει δίλημμα! Λυπούμε που θα τους δυσαρεστήσω για λίγο ακόμα καιρό… Όσο κι αυτοί να με δικαιώσουν ξανά!
Λέω ξανά διότι κάποτε οι ίδιοι, επηρεασμένοι από τις κακόβουλες φήμες, πίστεψαν ότι ο αγώνας μου στα κοινά και εθνικά είχε κίνητρο την φιλοδοξία μου να ηγηθώ προσωπικά στα κοινά της Ε.Ε.Μ. Ποτέ δεν έκρυψα τις φιλοδοξίες μου. Εντούτοις, στο λίγο διάστημα που ηγήθηκα, έγιναν τόσο πολλά που ακόμα και σήμερα οι μεταγενέστεροι αξιοποιούν τη δόξα τους για να υπάρχουν. Ήμουν όμως και ο πρώτος που διανοήθηκα ότι αξιοποιώντας τους εθνικούς μας σκοπούς, δίκαια και στόχους στήνονταν, από Τίρανα και Αθήνα, ένα επικίνδυνο κατεστημένο. Και παραιτήθηκα, έφυγα…! Χωρίς να εγκαταλείψω τον Αγώνα! Στον Αγώνα αυτό οι προτάσεις και λύσεις μου για τα εθνικά, πολλές και με απόηχο, αλλά έμοιαζαν σα χαμένες μάχες του. Δοκίμασα την επιστροφή και διαπίστωσα καλύτερα τι με περίμενε. Θα άνηκα στο κατεστημένο μόνο ως υποχείριο των «ηγετών», ούτε καν ως μέρος του. Και έτσι αποφάσισα να συνεχίσω τον Αγώνα, έστω και μόνος (αυτό ποτέ δε συνέβη, υπήρχε πάντα ομάδα, υπήρξατε οι χιλιάδες απλοί Έλληνες υποστηρικτές) μένοντας απέναντι. Με μεγάλο και βαρύ κόστος και στερήσεις. Επιμένω! Αξίζει τον κόπο ακόμα και ως προσπάθεια καταγραφής των αιτιών που οδήγησαν σε μια ακόμη χαμένη Πατρίδα…!!
Ο δεύτερος λόγος αφορά την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στον Τόπο μας… Για τη συγκεκριμένη επίσκεψη έχω ετοιμάσει ήδη μια ανοικτή επιστολή, προς τον ίδιο και προς άλλους αποδέκτες. Θα αναρτηθεί και εδώ σύντομα! Εδώ θέλω να επισημάνω ότι η συγκεκριμένη επίσκεψη Έλληνα Πρωθυπουργού, μετά από 32 χρόνια, με τις γνωστές παλινδρομήσεις και στερήσεις των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, χαρακτηρίζονταν από αυθορμητισμό. Δεν είχε στην ατζέντα τίποτε σημαντικό για τους Έλληνες και την προκοπή τους. Φοβούμενος ο Πρωθυπουργός ότι θα χαλούσε το κλίμα που ευνοεί, κατ΄εκείνον, την υπογραφή συμφωνίας ΑΟΖ, δεν ζήτησε τίποτε για την Ε.Ε. Μειονότητα από τον Αλβανό ομόλογό του που κάθονταν δίπλα του και τον μάθαινε πώς θα συνεχίσει να παραμείνει Πρωθυπουργός. Απέφυγε να δει μια αντιπροσωπευτική ομάδα Ελλήνων, όπως και τη δυνατότητα να παραλάβει από την Ε.Ε. Μειονότητα ένα γραπτό υπόμνημα με τους προβληματισμούς μας. Μας είπε, από θέση υποψήφιου θα έλεγα πρωθυπουργού, ότι δεν θα είναι απλώς φίλος αλλά και συμπαραστάτης μας.
Ταυτόχρονα, η επίσκεψη αποκάλυψε σε όλα τα επίπεδα την αθλιότητά μας και μας εξέθεσε στον αλβανικό εθνικισμό.
Ο τρίτος λόγος σχετίζεται ακριβώς μ΄αυτό. Η επίσκεψη Μητσοτάκη χρησίμευσε ως πρόκληση εναντίον μας του αλβανικού ανθελληνισμού. Δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Μάλιστα όταν τα γνωστά αλβανικά κέντρα είχαν ανάγκη για εθνικιστική τροφή που ωθούσε τον αλβανικό εθνικισμό σε βάρος μας, αξιοποιούνταν για τέτοιες προκλήσεις και «δικοί μας πατριώτες». Γνωστό το αποτέλεσμα. Ο δικός μας κούφιος, αυθόρμητος, χωρίς μελέτη, στόχους κλπ «εθνικισμός» δεν γίνονταν απλώς θρύψαλα στον συγκροτημένο και με στόχους αλβανικό εθνικισμό, αλλά και καλλιεργούσε το κατάλληλο κλίμα για την καταστολή των δικαιωμάτων των Ελλήνων και κυρίως την υφαρπαγή των περιουσιών.
Το ίδιο συνέβη και αυτή τη φορά. Δε θα αναφερθώ στο χαμηλό και ερασιτεχνικό επίπεδό μας στην αντιμετώπιση των αλβανικών ισχυρισμών στα αλβανικά κανάλια (πρόκειται για ισχυρισμούς οι οποίοι όχι μόνο μετατράπηκαν σε σύστημα και ιδεολόγημα, αλλά που ενισχύεται ιδιαίτερα κατά την αντιπαραβολή στο δημόσιο λόγο με τον ερασιτεχνισμό των συνθημάτων των εκπροσώπων μας, ή την πανικόβλητη υπεκφυγή τους). Θα αναφερθώ στην αξιοποίηση της επίσκεψης για να αναπτύξουν περεταίρω τον εθνικισμό τους. Τα δύο νέα στοιχεία στο αλβανικό ανθελληνικό ιδεολόγημα. Πρώτο, «την κατηγορία» προς την αλβανική κυβέρνηση ότι επιτρέπει την ίδρυση κοινότητας ελληνικών μειονοτικών δήμων, όπως Δρόπολης και Φοινικαίων με κίνδυνο επέκτασης και στη Χιμάρα, όπως με τους Σέρβους στο Κόσσοβο. Ωραίος ο παραλληλισμός! Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν οι εμπνευστές τις ιδέας αυτής ότι εμείς (ξανά με τη δική μου πρωτοβουλία και ενέργειες) είχαμε οργανώσει από τις αρχές του 2000 το Σύνδεσμο των Ελληνικών Μειονοτικών Επαρχιών (Δήμων), συμπεριλαμβανομένου και του δήμου της Χιμάρας αλλά και άλλων διοικητικών μονάδων που δεν αναγνωρίζονταν ως Εθνική Ελληνική Μειονότητα, από το αλβανικό κράτος, ένας οργανισμός που έζησε για περίπου 3-4 θητείες. Διαλύθηκε διότι αντιμετωπίστηκε ως αντίβαρο του κλαμπ ΟΜΟΝΟΙΑΣ και είχε την αντίθεσή της και η Αθήνα (!!!)
Το δεύτερο σκέλος αφορά το μπέρδεμα του όρου «αυτοπροσδιορισμός» που χρησιμοποίησε και ο κ. Μητσοτάκης, με τον όρο «αυτοδιάθεση» που πρόβαλαν οι επεξεργαστές του ανθελληνικού ιδεολογήματος. Νομίζω ότι και οι δύο όροι ανήκουν στην διεθνή νομιμότητα και επικαιρότητα. Με την προϋπόθεση της αυτοδιάθεσης, ως συλλογική απόφαση μιας εθνικής κοινότητας, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων της Αλβανίας εντάχτηκαν στον πλευρό του αλβανικού λαού και στο αλβανικό ΕΑΜ κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο αυτοπροσδιορισμός αφορά την προσωπική βούληση που ανταποκρίνεται στην εθνική συνείδηση του ατόμου. Το μπέρδεμα πιστεύω ότι γίνεται εσκεμμένα. Μας σφυγμομετρούν…. αλλά η συλλογική μας συμπεριφορά δεν διαθέτει ούτε συνοχή, ούτε αντανακλαστικά, ούτε στόχους…!
Ο τέταρτος λόγος….
Οι χρονιάρες αυτές ημέρες διέπονται από την κυρίαρχη συνιστώσα του απολογισμού και ανάλυσης για ό τι πετύχαμε μέχρι την μεταβατική στιγμή της αλλαγής του νοητικού χρόνου, της ανθρώπινης ρύθμισης που επιτρέπει, όχι απλώς τον προσδιορισμό μας στο χρόνο, σε τυπικό επίπεδο, αλλά την ουσιαστική πορεία μας και προορισμό στο χώρο-χρόνο δράσης μας. Είναι προσωπικός, οικογενειακός, φιλικός, κοινοτικός, εθνικός…
Λαμβάνοντας το ρίσκο αναφορικά με την αντικειμενική ύπαρξη της δικής μας εθνικής κοινότητας, θα έλεγα ότι η πραγματικότητα αφαιρεί την προσδοκία…
Βλέπετε! Δεν έχουμε πλέον έναν κοινό φορέα να μας εκφράσει και να εκφραστούμε! Εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά!
Ένα κοινό ΜΜΕ, αποδεχτό, έμπιστο, αξιοπρεπές, σοβαρό και αντιπροσωπευτικό!
Ένα θεσμό πλήρης στήριξης και αποδοχής για τη δική μας αυτογνωσία και την προβολή των αξιών και του πολιτισμού μας.
Οι ενέργειές μας όσον αφορά τα εθνικά και κοινωνικά διοχετεύονται στην ισοπέδωση και καταστροφή των αξιών . Και το βλέπουμε αυτό ως τρόπο προσωπικής ευημερίας!
Χρόνια Πολλά!!
